Heroizm
Czym, według mnie, jest bohaterstwo?
Dla mnie bohaterstwo cechuje się odwagą, siłą psychiczną, altruizmem, nie myśleniem o swoim strachu, umiejętnością przezwyciężania swoich słabości. Są osoby, które wybierają sobie taki zawód – ratownicy, policjanci, strażacy, lekarze, weterynarze – i ratują życie ludzkie, oraz zwierząt, na własne życzenie, co jest, jak dla mnie, bohaterskim czynem, ponieważ nie każdy jest w stanie działać pod presją czasu lub w warunkach mało komfortowych jak np. pożar czy wypadek samochodowy. 
Są też ludzie, którzy pomogą, choć nigdy w życiu nie musieli tego robić i nie była na nich presja otoczenia wymuszona – ludzie, którzy skoczą za dzieckiem do rzeki, choć stoi na plaży wiele innych osób, a akurat tylko ta jedyna osoba wykonała ten ruch, ryzykując własnym życiem, aby pomóc tonącemu życiu.
Nie zapomnę także o innych istotach, które są zdolne do pomocy sobie na wzajem. Nieczęsto widujemy zwierzęta, które szczycą się altruizmem czy odwagą, ale istnieją niezbite dowody, które udowadniają to, że potrafią zachować się tak jak ludzie (albo to ludzie zachowują się jak one?). Przykładem może być niedźwiedź w pewnym zoo, który dopiero co dostał swój posiłek złożony z jagód. Zauważył, że wrona wpadła do wody i zaczęła się topić – niedźwiedź podszedł, wyciągnął ją pyskiem, odłożywszy na ziemię udał się dalej konsumować swój posiłek. Dlaczego to zrobił? Nikt nie wie (choć zwierzę było na pewnym głodzie oraz te ptaki wliczają się do ich przekąsek). Albo historia odważnego młodego jelonka, który „uratował” siebie i mamę od „złego psa” (pies leśnika, który tylko je chciał wygonić z zagrody z sadzonkami, bodajże, buku) – zaczął szarżować na psiaka, mimo to, że był bardzo młody i to mama powinna go bronić. Dlaczego to zrobił? Co go skłoniło do takiego czynu (Wohlleben P., Duchowe życie zwierząt, 2017)?
Nie zapomnę także o innych istotach, które są zdolne do pomocy sobie na wzajem. Nieczęsto widujemy zwierzęta, które szczycą się altruizmem czy odwagą, ale istnieją niezbite dowody, które udowadniają to, że potrafią zachować się tak jak ludzie (albo to ludzie zachowują się jak one?). Przykładem może być niedźwiedź w pewnym zoo, który dopiero co dostał swój posiłek złożony z jagód. Zauważył, że wrona wpadła do wody i zaczęła się topić – niedźwiedź podszedł, wyciągnął ją pyskiem, odłożywszy na ziemię udał się dalej konsumować swój posiłek. Dlaczego to zrobił? Nikt nie wie (choć zwierzę było na pewnym głodzie oraz te ptaki wliczają się do ich przekąsek). Albo historia odważnego młodego jelonka, który „uratował” siebie i mamę od „złego psa” (pies leśnika, który tylko je chciał wygonić z zagrody z sadzonkami, bodajże, buku) – zaczął szarżować na psiaka, mimo to, że był bardzo młody i to mama powinna go bronić. Dlaczego to zrobił? Co go skłoniło do takiego czynu (Wohlleben P., Duchowe życie zwierząt, 2017)?
Czym dla Ciebie jest heroizm?
Tekst pisany na zajęcia z zaawansowanej psychologii społecznej (prócz ostatniego fragmentu).
Heroizm to przede wszystkim dla mnie jedna z pięknych cech ludzkich, zarezerwowana tylko dl atych odwaznych, najbadziej kochających i w pewnym sesnie może i nadpobudliwych(?)Wyjaśnie to trzecie.. Mówię to w pozytywnym sensie, ale chyba słowa znależc nie umiem. Ludzie z ta cechą, kojarzą mi się z ludzmi który nie muszą zbyt wiele myśleć by cos zrobić, po prostu czują ,że to jest włąściwe i dobra. Człwiek jest dla nich ważny. Osobnik obok jest wart nadwrężenia swojego życia. Uważam,że jest to cudowana zdolność, wymaga od istoty naprawdę wiele! To takie nadwrężenie swojej właśnej wygody, dobra,życia dla obcego często człowieka, zwierzęcia.
OdpowiedzUsuńHeroizm to przede wszystkim dla mnie jedna z pięknych cech ludzkich, zarezerwowana tylko dla tych odważnych, najbadziej kochających i w pewnym sensie może i nadpobudliwych(?)Wyjaśnię to trzecie.. Mówię to w pozytywnym sensie, ale chyba słowa znaleźć nie umiem. Ludzie z ta cechą, kojarzą mi się z tymi, którzy nie muszą zbyt wiele myśleć by coś zrobić, po prostu czują ,że to jest właściwe i dobra. Człowiek jest dla nich ważny. Osobnik obok jest wart nadwrężenia swojego życia. Uważam,że jest to cudowana zdolność, wymaga od istoty naprawdę wiele! To takie nadstawienie na uszczerbek swojej właśnej wygody, dobra,życia dla obcego często człowieka, zwierzęcia.
OdpowiedzUsuńCiężko jest o człowieka, który podejmuje decyzje pomocy komuś bez... analizy sytuacji. Bo żeby w ogóle podjąć działanie pomocy trzeba spełnić naprawdę sporo warunków (w psychologii jest taki wykres bilansu strat i zysków, aby podjąć się pomocy np. człowiekowi po wypadku).
Usuń